A blog about anything and everything
I think that I shall never see
A poem lovely as a tree.
A tree whose hungry mouth is prest
Against the sweet earth’s flowing breast;
A tree that looks at God all day,
And lifts her leafy arms to pray;
A tree that may in summer wear
A nest of robins in her hair;
Upon whose bosom snow has lain;
Who intimately lives with rain.
Poems are made by fools like me,
But only God can make a tree.
I watch the Air Spirits come into my garden on a breeze.
I see them play in the trees,
They take care of the birds and the bees,
let them move on the summer breeze.
Then they take off on a hurl,
and causes a twirl.
They let the dust fly all over,
and stir the clover.
Then they disappear,
and it is quiet clear,
that we need them, so dear.
Author: Letecia Pheiffer
There is some kiss we want
with our whole lives,
the touch of Spirit on the body.
Seawater begs the pearl
to break its shell.
Deur al die donker diepte
Worstel sy met haar geliefde
Soveel aande heen van smagte
Soveel aande heen verwagte
Om elke oomblik te herleef
Wat so aan hartstog bly kleef
So aanhoudend sal sy ween
Weet elkeen van geeneen
Wat arms het wat kan toevou
Aan liefde waaraan sy wil klou
Eendag sal sy staan opsy
En almal om haar vermy
Los nou die harde stryd
Dit het sy nou besluit
Om geeneen te vra van elkeen
Niemand wil saam met haar ween
Nou loop sy die pad enkel
En vergeet van elke skenkel
Wat haar nie saam wil vat
Op hul lank verwagte lewenspad
Die styd is verby
Daaroor geen enkele stryd
En wat staan voor haar deur
Die reuk van rosegeur
Hy het haar kom haal
Om saam die lewe op te saal
Sy’t nie eens gesoek gevra
Haar gevra om sy ring te dra!
Author: EC